WAT JE VAN VER HAALT, IS LEKKER !

 

Soms moet je wel eens over de landsgrenzen om te bemachtigen wat je heel graag wilt hebben; waar het internet dan al niet goed voor is.

Onze wens was het om de Oosters Korthaar in het z.g. ‘klassieke’ patroon, ook wel ‘gemarmerd’ of ‘blotched’ geheten,  te gaan fokken. We hadden al een poes die dit patroon bewezen draagt, maar katers zijn niet bepaald in grote getale voorhanden. Stiekem begin je dan te spelen met de gedachte: ‘als we er nou eens zelf eentje aanschaffen’? en als je dan, al surfend over het internet, een Noorse cattery tegenkomt waar er net een geboren is….

Een mailtje is snel gestuurd en op onze vraag of wij een blotched katertje mochten kopen en die dan ook voor de fok inzetten (je weet dat maar nooit vandaag-de-dag – het schijnt tegenwoordig mode te zijn om je collega-fokkers zoveel mogelijk beperkingen op te leggen…) kwam een bevestigend antwoord. Waow! Geweldig.

Er ontstond een levendige e-mail-wisseling met Nora Bodøgaard van Cattery Intermezzo. Jammer is het, dat je niet zo af en toe je nieuwe aanwinst kunt gaan bekijken en knuffelen, maar de berichtjes met foto’s vergoedden veel. Het ventje, dat inmiddels de naam ‘Noble Dancer’ (naar een beroemd paard) had gekregen, groeide als kool en bleek de grootste en zwaarste in het nest van 6 (3 poezen/3 katers). 

                   

Naarmate de tijd verstreek, drong zich de vraag op: ‘hoe krijgen we hem in Nederland?’

Er waren verschillende opties:

·        zelf halen

·        mee laten komen met iemand uit Duitsland die ook een kitten zou ophalen en dan ergens afspreken om elkaar te ontmoeten

·        in zijn eentje laten overkomen

We voelden het meest voor optie 1. Tenslotte zijn er tegenwoordig zulke goedkope vluchten en dan konden we er gelijk een paar dagen Oslo aan vastknopen. Dat viel echter tegen! Op de goedkope vluchten mag je helemaal geen dieren meenemen. Zodoende kom je automatisch bij de lijnvluchten uit en die zijn wèl duur. Het zou dan wel een heeeeeeel kostbaar kitten geworden zijn….

De tweede optie stond ons niet zo aan. We kenden die persoon niet en het zou allemaal een beetje te ingewikkeld worden (bovendien bleek zijn aankoop achteraf helemaal niet door te gaan). De laatste mogelijkheid kwam helemaal niet in aanmerking. 

Nog afgezien van het feit, dat wij deze wijze van vervoer voor een kitten niet optimaal vinden, was er nog de omstandigheid dat het winter was en de temperatuur in Noorwegen op dat moment -15°C was. Voordat de ‘bagage’ eindelijk in het vliegtuig zit, verstrijkt er wel een half uur….. de wagens met bagage staan dan buiten - een béétje koud voor zo’n kleintje. Dan toch maar zelf halen?

Nora kwam met het verlossende woord: wat vonden we ervan om de prijs van een vliegticket voor haar te delen? Zij wilde heel graag naar haar vriendin in Nederland en wij zouden geholpen zijn als zij tegelijkertijd het kitten meebracht. Dat was niet aan dovemansoren gezegd!  We hapten uiteraard onmiddellijk toe en zo kon het gebeuren, dat wij op een goede dag vol spanning op Schiphol wachtten op een Noors vliegtuig met kostbare lading.

Hoewel we Nora uitsluitend kenden van foto’s op haar website, herkenden we haar onmiddellijk toen zij de aankomsthal binnenstapte. Natuurlijk ging onze aandacht direct uit naar datgene dat zich in haar tas bevond. En dat viel niet tegen! Wat een droppie keek ons daar vol vertrouwen aan! Volgens Nora had hij zich in het vliegtuig keurig gedragen en dat was ook in de auto het geval.

De introductie thuis viel alles mee. Intermezzo’s Noble Dancer, voor vrienden en intimi ‘Nobby’, was nauwelijks onder de indruk en leek zich direct thuis te voelen.

            

Natuurlijk namen de andere katten het ons niet meteen in dank af, maar veel confrontaties zijn er niet geweest en nu, 2 maanden later, is het heerschap volledig geïntegreerd. Hij is dikke vrienden met de andere kater en de castraat en zijn maatje is de bijna even oude, maar een slag kleinere, blue point poes Gadis van Scarlettini.

Ons, onlangs gebouwde, katerverblijf – in de vorm van een blokhut – beschouwt hij als een luxe buitenhuis waarin hij graag vertoeft. Onze katers zijn, als er niet toevallig een poes krols is die niet gedekt mag worden, of als er een bruid op bezoek is, gewoon in huis en kunnen via een kattenluik de blokhut in en uit. Van die mogelijkheid wordt, ook door onze poezen, dankbaar gebruik gemaakt.

Nobby heeft een aanbiddelijk en heel spontaan karakter en is een kletsmajoor van het zuiverste water. Kortom, een heerlijk mannetje!

Daarbij is hij gigantisch groot! Op de Paasshow van Mundikat werd hij, 5 maanden oud, gekeurd door Ad de Bruijn in de klasse kittens 3 – 6 maanden. Ad keek eens naar hem en ging vervolgens zijn papieren checken om te zien of deze kater wel in de juiste klasse was ingeschreven.

Als klap op de vuurpijl werd onze Nobby die dag Best in Show. 

Geweldig nieuws voor ons natuurlijk, maar ook voor Nora, die maar steeds bang was geweest dat wij hem niet mooi zouden vinden. Overigens een typisch trekje van fokkers, die heel kritisch zijn met betrekking tot hun fokjes en zeker wanneer die op hun beurt ook weer voor de fok ingezet zullen worden. Bovendien maken kittens een ‘vlegelperiode’ door waarin ze er niet meer zo ‘veelbelovend’ uitzien als ze aanvankelijk deden. 

Wij vinden hem prachtig en heel lief en we genieten dagelijks van zijn gekke fratsen en capriolen. Hij is helemaal idolaat van de tuin en als hij zich daarin voortbeweegt, krijg je een sensatie van een tijger in de jungle.

Wij hopen dat hij zijn prachtige, gespierde lijf met super-korte aanliggende vacht en zijn mooie blotched tekening, die zich over zijn lange, buisvormige lichaam uitstrekt, aan zijn kinderen zal doorgeven.

© Nanda Alstede - 2004